Swego czasu do Tak blisko... i Tak krucho... odniosłem się w ten sposób. Do dwóch powieści stanowiących jedną, integralną całość:
(...) Szukam sposobu, aby opowiadając o jednej opowiedzieć o obu. Szukam też sposobu, aby pisząc o obu dotknąć tylko jednej. Jakkolwiek postąpię po raz pierwszy pisząc o jednej opowiem o obu. Dosyć niedawno dane mi było czytać podobne literackie rozwiązanie i choć mi się podobało tutaj wypadło to lepiej, ciekawiej. Tutaj emocje szybko przelały się przez czarę wypełniając i przepełniając duszę nadmiarem uczuć i doznań.
Wspominam o yin i yang nie bez powodu, gdyż jeśli spojrzymy na znak graficzny mała czarna kropka, jaką jest 'Tak blisko...' odnajduje się doskonale w znacznie większym białym polu. I co ważne można też na to spojrzeć odwrotnie, jednak sugerowałbym to pierwsze, znacznie ciekawsze doświadczenie. 'Tak blisko...' opowiada historię relacji chłopaka i dziewczyny z perspektywy dziewczyny. To właśnie tutaj Jackie, chwilę później jednak Jacqueline, poznaje chłopaka o imieniu Lucas i to jemu zawdzięcza wybawienie z przykrej opresji. I już wtedy coś między nimi zaczyna się dziać...
Ta sama intensywność myśli, uczuć, pragnień i doznań nie omija nas również w najnowszej powieści autorki, która swoją premierę wydawniczą miała nie tak dawno, bo 1 sierpnia. Między wierszami, bo o niej właśnie mowa będzie dodatkową atrakcją dla wszystkich sympatyków książki Duma i uprzedzenie, gdyż Tammara Weber swoją historię oparła na klasycznej powieści Jane Austen, a bardziej konkretnie na jej współczesnej, młodzieżowej adaptacji.
Praca nad tekstem w toku...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Literacka przestrzeń również w drugim blogu.